RakDok Floral Destination | มหัศจรรย์แดนมาลี

วัยเด็กที่จากผมไปนานแล้วถูกแทนที่ด้วยภาระหน้าที่และความรับผิดชอบเยอะแยะมากมาย สวนดอกไม้หลังบ้านเก่าโทรมหลังหนึ่ง ผมเคยใช้ชีวิตและขลุกอยู่กับมันทั้งวัน ปลูกต้นไม้ที่พ่อแม่ซื้อมาให้ ดอกไม้ที่เกิดจากเมล็ดที่ปลูกเองกับมือ ถูกแทนที่ด้วยเป้าหมายที่ยิ่งใหญ่ แต่ถูกห่อหุ้มไว้ด้วยค่าตอบแทนในรูปแบบความสุขที่น้อยนิด

เรื่องราวในหนังสือไม่ใช่สิ่งที่ทำให้ผมยิ้มได้ แต่ความสุขความทรงจำที่แห้งตายอยู่ในหนังสือต่างหากคือความสุขที่ผมเก็บลืมในคลังความทรงจำของผมต่างหาก ที่ทำให้ผมยิ้ม (จบฉาก 1)

การลืมตาตื่นขึ้นมาในที่ที่เราไม่คุ้นตามันคงไม่ใช่เรื่องผิดปกติหากเกิดขึ้นในความฝัน และ ณ ขณะเวลาที่เราเผชิญหน้ากับโลกที่ไม่คุ้นเคยอยู่นั้น เรื่องราวที่ไร้ซึ่งแบบแผน เกินจริงมักจะเกิดขึ้นในเวลาเช่นนี้ เตียงนอนตั้งอยู่ในพื้นที่โล่งแจ้งคือเรื่องผิดปกติสำหรับชีวิตปกติ ทุ่งดอกไม้เบาแห้งโอบรอบและกลีบดอกไม้ดอกเล็กร่วงปะปนกันอยู่กับซากปีกผีเสื้อ ในขณะที่ยังมีผีเสื้อขยับปีกบินไปมา ใช้ชีวิตอยู่เพื่อเหตุผลบางอย่างที่มันเองก็อาจจะไม่เข้าใจ

(Scene 3.) The Gate (ซุ้มประตู)
ผีเสื้อไม่เคยรู้ว่าชีวิตเกิดมาเพื่ออะไร แต่ผีเสื้อรู้ว่าที่ไหนมีดอกไม้ น้ำหวานจากดอกไม้คือสิ่งที่มันแสวงหา เด็กน้อยได้แต่เดินตามผีเสื้อบอบบาง บินผ่านทุ่งแล้งดอกไม้แห้ง จนมาหยุดอยู่หน้าซุ้มกลางสวนร้าง จุดที่ผีเสื้อน้อยขยับปีกครั้งสุดท้ายก่อนปล่อยร่างปลิวร่วงลงที่หน้าซุ้มดอกไม้ที่หลงเหลือเป็นซากเหี่ยวแห้งไร้ชีวิตติดคาอยู่ที่โครงเหล็ก





(Scene 4.) Forgotten Town (เมืองที่ถูกลืม)
เมื่อหมดผู้นำทาง การเดินสำรวจเมืองร้าง เป็นทางเลือกเดียวที่พอจะทำได้ สภาพเมืองที่ถูกทิ้งลืมยังมีร่องรอยเค้าโครงความสวยงาม ซึ่งมากพอจะนึกภาพได้ว่าที่นี่เคยสวยงามแค่ไหน ผู้คนในเมืองนี้หายไปไหนหมด เกิดอะไรขึ้นในเมืองนี้

ภาพที่เห็นคือฝูงผีเสื้อ และที่อยู่ไม่ห่างตัวมันคือคือดักแด้รังใหญ่ เด็กน้อยถูกน้ำพัดมาที่แดนดินที่ผีเสื้อนับร้อยนับพัน บินโฉบไปมาอย่างไร้เหตุผล หรือมันกำลังดีใจ อะไรคือสาเหตุที่ทำให้ผีเสื้อเหล่านี้ร่าเริงผิดปกติ

(Scene 12.) Arriving The Kingdom of Flowers (เขตแดนมาลี)
ผีเสื้อปล่อยเด็กน้อยลงที่กลุ่มเกสรหนานุ่มที่แดนมาลี จากนั้นก็บินจากไป ภาระหน้าที่ของมันเสร็จสิ้นแล้ว ความหวังหลังจากนี้คือการรอ คอยว่าวันหนึ่งมันจะพาฝูงผีเสื้อครอบครัวของมัน จะได้มีโอกาสกลับมาโบยบินอยู่ในแดนมาลีที่อุดมสมบูรณ์อย่างมีความสุขอีกครั้ง
(Scene 13.) The Key (ปริศนา)
“ยินดีต้อนรับสู้แดนมาลี” เสียงแว่วมาจากพุ่มดอกไม้ “ไปเอาเมล็ดพันธ์ุที่เจ้าเก็บไว้กลับไปสร้างแดนมาลี” เสียวเบาแผ่วแต่ชัดถ้อยชัดคำ น้ำเสียงที่คุ้นมาก มากจนเหมือนเด็กน้อยพูดประโยคนั้นออกมาเอง เสียงนั้นดนใจให้เด็กน้อยปรายมองไปที่บนเนินเขาสูงอย่างไม่รู้ตัว กระท่อมน้อยถูกห่อหุ้มด้วยหิมะขาวโพลน
(Scene 14.) The Seeds (เมล็ดพันธ์ุ)
เด็กน้อยรีบเดินขึ้นเขาสูงไปเรื่อยเหมือนรู้ว่าอะไรถูกเก็บไว้ที่นั่น อะไรที่ว่าถูกเก็บลืม แต่สิ่งที่ถูกลืมไม่เคยจะหมดกำลังใจที่จะรอ ทันทีที่ประตูกระท่อมถูกเปิดออก เมล็ดดอกไม้นานาพันธุ์ก็ไหลทะลักออกมาจากช่องประตูอย่างมากมาย เด็กน้อยโกยเมล็ดดอกไม้เท่าที่จะทำได้ ก่อนจำนำเมล็ดดอกไม้หว่านโปรยลงดินเหมือนที่เคยทำ ใช่เหมือนที่เคยทำเมื่อนานมาแล้ว และมันนานมากจนความทรงจำเกือบจะถูกเวลาลบเลือน

(Scene 15.) First Spring (สัมผัสแรกแห่งฤดู)
เพียงเมล็ดพันธ์ุที่นอนนิ่งบนผืนดินสัมผัสละอองน้ำและแดดอ่อน ดินแดนที่เคยว่างเปล่าก็เริ่มถูกแทนที่ด้วยสีเขียวของใบไม้ ชั่วพริบตาดอกไม้สารพัดสี ก็แย่งกันอวดกลีบสวยเต็มท้องทุ่งปะปนผสมอยู่กับทุ่งหญ้าเขียว ผีเสื้อหลากสีสันบินโฉบบินแวะดอกไม้ไปมา ช่วยให้ดอกไม้พร้อมที่จะสร้างเมล็ดพันธุ์ในรุ่นต่อไป

(Scene 16) The Kingdom of Flowers (แดนมาลี)
แดนมาลีคือดินแดนแห่งความฝันและเต็มไปด้วยความสุข วันนี้เด็กน้อยเดินเข้าไปในสวน แล้วบรรจงเมล็ดพันธ์ุดอกไม้ที่ตนเองชอบที่เริ่มแก่จัดจัดเต็มสองกำมือ

Ending Chapter l Conclusion by Doing (บทสรุปต่างบท)
เสียงใครบางคนเรียกขื่อเด็กน้อย เป็นเสียงเรียกที่ปลุกให้ตื่นจากความฝันในแดนมาลี ตื่นขึ้นมาในขณะที่มือทั้งสองยังกำบางสิ่งบางอย่างไว้แน่น

เมล็ดดอกไม้ เมล็ดพันธ์ุที่เก็บจากแดนมาลี ยังคงคาอยู่ในกำมือ มันช่างเป็นเรื่องเหลือเชื่อที่ใครจะเชื่อ ผมรีบลุกจากเตียงเพื่อนำเมล็ดดอกไม้ทั้งหมดไปหว่านลงดิน ก่อนที่จะลืมมันอีก ผมลงมือปลูกและดูการเจริญเติบโตของดอกไม้เหล่านั้น วันแล้ววันเล่าผมปลูกดอกไม้มากมาย มากพอที่จะแจกจ่ายเมล็ดพันธ์ุแห่งความสุขไปให้ใครต่อใคร

บางคนได้รับเมล็ดดอกไม้ แต่ก็ไม่ได้นำมันกลับไปปลูกในทันที รอวันว่างที่ไม่เคยมาถึง เมล็ดดอกไม้อยากกลับสู่ทุ่งดอกไม้ แต่เมล็ดบางเมล็ด ก็ไม่สามารถรอได้นานขนาดนั้น เมื่อไม่ได้รับน้ำ ไม่ได้นอนในดินอุ่น และไม่มีแสงแดดคอยปลุกให้ตื่นและเติบโต ไม่นาน พวกมันก็จะกลายเป็นฝุ่นผงกลับไปสู่แดนดินที่ถูกลืมอีกครั้ง

(Scene 19.) Flowers are Treasures (ดอกไม้ในแปลงปลูก)
เมล็ดพันธ์ุบางส่วนถูกนำไปปลูกอย่างตั้งใจ ปรับปรุงพันธุ์ดอกไม้ผ่านนวัตกรรม เพิ่มสีสัน สร้างคุณสมบัติใหม่และรูปทรง ออกมายั่วยวนตาชาวโลก จนสุดท้ายกลายเป็นดอกไม้สวยที่นำประโยชน์มาสู่เหล่าผู้ที่มองเห็นประโยชน์ และนำไปใช้ประโยชน์สารพัน สร้างรายได้และอนาคต

(Scene 20.) Wall or Way (กำแพงหรือทางไป)
สุดท้ายดอกไม้จะมีประโยชน์หรือไม่ อยู่ที่มุมมอง เมื่อมองเห็นประโยชน์ มันจะถูกพัฒนาต่อยอดอย่างสร้างสรรค์ และจะกลายเป็นเรื่องเล่าถ่ายทอดผ่านนิทรรศการ รักดอก RakDok วันแล้ววันเล่า เล่าแล้วเล่าอีกอย่างไม่รู้จักจบสิ้น

ความจริงแล้ว ใครก็สามารถเล่าเรื่องจากดอกไม้ได้ เรื่องใหม่รอการมาเล่า อีกครั้งที่ผมเดินไปเด็ดดอกไม้ในสวน แล้วนำไปทับเก็บไว้ใน ‘มหัศจรรย์แดนมาลี’ เผื่อวันหนึ่งผมลืมความสุขในสวนดอกไม้เล็กๆหลังบ้าน ดอกไม้ที่ผมทับเก็บความทรงจำไว้ อาจจะร่วงออกมาทักทาย และพาผมกลับไปหาเมล็ดแห่งความฝันอีกครั้งในแดนมาลี